Önce insanız

Kadın hakları konusu ülkemizde önemli bir sorun. Sorunun temelinde yüzyılların birikimi var. Orta Asya’dan at sırtında getirdiğimiz yaşam tarzımız, günümüze kadar bu kadar değişim gösterebildi. Eğitimli insan belki de temel ihtiyacımız. Önce insan hakkı ve kul hakkı kavramlarını insanımız içselleştirmeli. İnsan hakları konusunda duyarlılık artırılmadan kadın hakları konusunda ne kadar mesafe alabiliriz? Kadın hakları konuşulurken ev hanımlarının durumu da gündemde tutulmalı. Ev kadınlarının emeklerinin ne kadar göze hitap etmeyen ve çabuk unutulan bir uğraş olduğunu unutmamalıyız. Ev hanımları için gündelik
faaliyet olarak görülen birçok ayrıntı, erkekler için bile ağır işçilik sınıfına girebilir. Düşünün, yirmi kiloyu aşmış çocuğunu eşine taşıtan erkekler sokaklarda boy gösterebiliyor. Yakın döneme kadar birçok köyümüzde evlerde musluk suyu yoktu. Bu dönemde kadınlar ev ihtiyacı olan suyu omuzlarında taşıyarak eve getiriyorlardı. Köy çeşmesi, mahalle çeşmesi deyince günümüz insanı için pek anlam taşımıyor. Köyünde içilebilir suyu olanlar şanslı kabul edilirdi. Yaz kış ayırımı yapmadan uzun yürüyüş mesafesinden suyunuzu omzunuzda taşımayı bir hayal edin.  Günümüz imkânları ile işler değişti, ev hanımlarının yükü azaldı diyebilir miyiz? Bir gün evi süpürmeyi, yerleri ve camları temizlemeyi deneyin. Bunlar hafif iş diyorsanız ağır iş (tuvaletler, bulaşıklar vb) sınıfına giren bölümü unutmayın. Hayatın akışı içinde önümüze çıkan sorunlara kadın - erkek gözü ile bakmak yerine insan gözü ile bakmalıyız.